چگونه فراموشت کنم مرا که از خرابه های هرزگی به قصر سپید عشق هدایتم کردی وعاشقی بی قرار و یاری با وفا برای خویش ساختی. چگونه فراموشت کنم تو را که سالها در خیالم سایه ات را می دیدم و تپش قلبت را حس می کردم و به جستجوی یافتنت به در گاه پروردگارم دعا می کردم که خدایا پس کی او را خواهم یافت چگونه فراموشت کنم تو را که همزمان با تولدت در قلبم همه را فراموش کردم برایم تمامی اسم ها بیگانه شده اند و همه ی خاطرات مرده اند. چگونه فراموشت کنم که توانستی مرا با افکار صادقانه و پاکت به قله های رفیع عشق و خالقم رهنمونم کنی چگونه میتوانم فراموشت کنم که فقط تو توانستی مرا از شیطان برهانی و مرا با سجاده عشق آشنا سازی چگونه میتوانم فراموشت کنم که فقط تو تونستی به دایره طلایی من وارد بشی و نهال عشق حقیقی را در من آبیاری سازی برای همیشه دستم را به تو میدهم قلبم را به تو می سپارم فکرم را به تو میدهم بازوانم را به تو می بخشم و نگاهم را از تو بر نمیدارم و و تمامی لحظه های زندگیم را به تو می بخشم و صادقانه میگویم که هر روز و شب این نهال عشق را با اشک چشمهایم شستشو خواهم داد و به احترام وجود پاکت همیشه به یادت هستم پس مهربانم به من اعتماد کن و با تمام وجودم میگویم:
